Μελέτη θεραπείας αντικατάστασης τεστοστερόνης

Μεταβολές στη σύνθεση σώματος και στις καρδιαγγειακές παραμέτρους


Αυτή η πρόσφατη μελέτη εξέτασε την επίδραση εβδομαδιαίας δίαιτας, φυσικής άσκησης και θεραπείας αντικατάστασης τεστοστερόνης (TRT) 54 εβδομάδων, ακολουθούμενη από 24 εβδομάδες δίαιτας και άσκησης, στη σύνθεση του σώματος και στις καρδιαγγειακές παραμέτρους, σε ασθενείς με σοβαρή παχυσαρκία και υπογοναδισμό.

Το μέγεθος της μελέτης ήταν 24 παχύσαρκοι άνδρες (ηλικία 54 ± 8 ετών) με μέσο BMI 42 kg / m2 και υπογοναδισμό με καθυστερημένη έναρξη (μέσος όρος Τ = 245 ± 52 ng / dL). 12 άτομα χωρίς τυχαιοποίηση έλαβαν επιπλέον δίαιτα και σωματική άσκηση (DPE) TRT με ενδεκανοϊκή τεστοστερόνη (Nebid®) IM. Ελήφθησαν τακτικά ανθρωπομετρικές μετρήσεις (BMI, περιφέρεια μέσης (WC) και σάρωση DXA για την άπαχη και λιπαρή μάζα καθώς και το λίπος του κορμού. Επίσης, καταρτίστηκαν καρδιαγγειακές παράμετροι όπως η καρδιακή απόδοση, το επικαρδιακό λίπος (EF) και η ενδοθηλιακή λειτουργία.


Μεταβολές στη σύνθεση σώματος και στις δύο ομάδες κατά την έναρξη, 54 και 78 εβδομάδες.
* Αυτό φαίνεται να είναι ένα τυπογραφικό λάθος στην αρχική έκδοση

Ο ΔΜΣ, η περιφέρεια μέσης και ένα μέρος της λιπώδους μάζας μειώθηκαν και στις δύο ομάδες σε 54 εβδομάδες με μια ισχυρότερη και πιο επίμονη βελτίωση στην ομάδα DPE + Τ. Σε αυτή την ομάδα, η μείωση του λίπους σταμάτησε μετά τη διακοπή της τεστοστερόνης και το λίπος ανακτήθηκε παρότι η δίαιτα και άσκηση εξακολούθησαν.

Παραδόξως, η άπαχη μάζα διατηρήθηκε (για την ακρίβεια σημειώθηκε ελάχιστη/ασήμαντη μείωση) μόνο στην ομάδα DPE ενώ κέρδισε σημαντικά στους ασθενείς με θεραπεία DPE + T (p <0,0001). Αυτό το αποτέλεσμα χάθηκε με την διακοπή της τεστοστερόνης αν και δεν μπορούσε να αποδειχθεί η αξία του..

Όσον αφορά τις παραμέτρους καρδιαγγειακής έκβασης, έχει αποδειχθεί σημαντική βελτίωση της ενδοθηλιακής λειτουργίας και μείωση του επικαρδιακού λίπους κατά τη διάρκεια της TRT και της απώλειας, αντίστοιχη αύξηση με απόσυρση.
Οι συγγραφείς καταλήγουν να εξετάζουν το TRT σε αυτόν τον πληθυσμό ασθενών, καθώς μόνο το DPE φαίνεται να μην είναι τόσο αποτελεσματικό στη μείωση των καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου.
Όπως ανέφεραν οι συγγραφείς, το μέγεθος του δείγματος ήταν πολύ μικρό λόγω του περιορισμού της πιλοτικής μελέτης, οπωσδήποτε όμως ήταν δυνατή η κατάλληλη στατιστική επεξεργασία.

Είχα την αίσθηση (αναφέρει ο συντάκτης του άρθρου Michael Johannes Maisch, MD) ότι το θέμα της σωματικής σύνθεσης της μελέτης διεκόπη μάλλον σύντομα στη συζήτηση, ίσως λόγω των μη ισχυρών, σαφών αποτελεσμάτων της ανάλυσης της σωματικής σύνθεσης. Υποστηρίζω ότι, λόγω της χαμηλής ακρίβειας της DXA όσον αφορά την άπαχη μάζα των άκρων σε ασθενείς με παχυσαρκία σε σύγκριση με τα αποτελέσματα της BIA που προέκυψαν από τη μαγνητική τομογραφία, η ανάλυση με βιοεμπέδηση ιατρικής διακρίβωσης (με διακρίβωση σε πληθυσμό με υψηλό BMI) θα ήταν προτιμότερη, στην παρακολούθηση των αλλαγών της μυϊκής μάζας σε αυτήν την ομάδα.

Η σχετική μελέτη ( J Endocrinol Invest. 2014 Apr;37(4):401-11. doi: 10.1007/s40618-014-0066-9. Epub 2014 Mar 18. Effects of testosterone undecanoate replacement and withdrawal on cardio-metabolic, hormonal and body composition outcomes in severely obese hypogonadal men: a pilot study. Francomano D, Bruzziches R, Barbaro G, Lenzi A, Aversa A.) καταλήγει:

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:
Σε μεσήλικες υπογοναδικούς παχύσαρκους άνδρες, η μονοετής θεραπεία T ήταν ασφαλής και βελτίωσε τις καρδιομεταβολικές και ορμονικές παραμέτρους. Καταδείξαμε καταρχάς ότι η απόσυρση Τ καθορίζει μια επιστροφή πίσω στο υπογοναδισμό μέσα σε 6 μήνες, με απώλεια των βελτιώσεων που επιτεύχθηκαν στο καρδιαγγειακό και στη σύνθεση σώματος.